|
Διάβασα λίγο για τη ζωή του Mahler. Γεννημένος το 1860 στην Βοημία, είχε μια δύσκολη παιδική ηλικία εξαιτίας της κακής οικονομικής κατάστασης της οικογένειάς του, η οποία επίσης ανήκε στη γερμανόφωνη μειονότητα της περιοχής. Με έντεκα, πολλά εκ των οποίων πέθαναν στην πορεία, ο ίδιος πως δεν εντάχθηκε στο κοινωνικό σύνολο με φυσιολογικό τρόπο και πως ένιωθε πάντοτε παρίας. Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα προήλθαν από τα τραγούδια του δρόμου, τα χορευτικά κομμάτια που άκουγε στην ταβέρνα του πατέρα του και τα στρατιωτικά εμβατήρια της εποχής! Παράδοξος συνδυασμός, αλλά ο νεαρός Gustav, ελλείψει άλλων ερεθισμάτων, απορροφούσε ό,τι έφτανε στο αυτί του. Έχοντας ανακαλύψει το πιάνο στα τέσσερά του, σύντομα χαρακτηρίστηκε παιδί-θαύμα και άρχισε να δίνει παραστάσεις στο τοπικό θέατρο. Η καριέρα του συνεχίστηκε με επιτυχία και έλαβε μεγάλη αναγνώριση – περισσότερο ως διευθυντής ορχήστρας-αρχιμουσικός και λιγότερο ως συνθέτης. Οι βασικές επιρροές του ήταν ο Mozart και ο Wagner, πιθανώς λόγω του αντισημιτικού κλίματος που επικρατούσε στην Αυστρία στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα, το οποίο απαιτούσε πειστήρια για τη «γερμανικότητα» όλων. Διορίστηκε διευθυντής της Βασιλικής Όπερας στη Βιέννη το 1897 από τον αυτοκράτορα, όμως αυτό προκάλεσε αντιδράσεις λόγω του νεαρού της ηλικίας του αλλά και της εβραϊκής καταγωγής του. Πέθανε το 1911, αφήνοντας πίσω του δέκα συμφωνίες. Σήμερα αναγνωρίζεται ως ένας ιδιαίτερος μουσικός, με δικό του ύφος και φανατικούς ακροατές. Έψαξα στο ρεπερτόριό του και βρήκα αυτό το κομμάτι που ερμηνεύεται με πιάνο συνοδεία εγχόρδων. |
